Promyk szczęscia dla Zuzi

Mama ZUZI · Wysłany: Sob 21:38, 11 Mar 2006 Temat postu: Historia padaczki

Historia epilepsji i jej leczenia

Opinie o padaczce dawniej i dziś. Padaczka jest częstą występującą "dolegliwością" , towarzyszącą ludzkości od zarania dziejów. Zawsze uchodziła za tajemniczą . W niektórych rejonach kraju możemy spotkać się nazwą - "wielka choroba", czy też "choroba św. Walentego". Wzmianki o padaczce spotykamy już w pisanym ok. 1900 r. przed naszą erą kodeksie Hammurabiego. Choroba była znana i opisywana również w starożytnym Egipcie. Uważano ją wówczas za chorobę nadprzyrodzoną, pochodzenia boskiego. Stąd wywodzi się jej dawna nazwa "choroba święta "(morbus sacer).
Z przykrością musimy się przyznać , że niestety w obecnej rzeczywistości można się spotkać z podobnymi uwagami wobec cierpiących na padaczkę. Z pierwszym racjonalnym opracowaniem dotyczącym choroby spotykamy się około roku 400 p.n.e., kiedy Hipokrates - lekarz i uczony grecki -pisał o tej chorobie : "Padaczka nie jest bardziej boska ani bardziej święta niż inne choroby, ale ma swoją przyrodzoną przyczynę... Ci, którzy przypisywali tę chorobę bogom, byli... ludźmi w rodzaju czarowników, egzorcystów... i szarlatanów, którzy leczą oczyszczaniem
W początkach naszej ery , zdominowanych przez teokratyczne podejście do rzeczywistości, zaczęto uważać padaczkę za chorobę "nieczystą", wywołaną przez złego ducha. Między innymi w Nowym Testamencie (Łukasz 9, 39) znajduje się opis ataku padaczkowego: "A oto duch (nieczysty) chwyta go tak, że nagle krzyczy; targa go tak, ze się pieni. i tylko z trudem odstępuje od niego, męcząc go". Niestety takie przekonanie utrzymywało się przez stulecia i jeszcze w XVIII w. wielu lekarzy rozważało, czy choroba nie jest objawem nawiedzenia przez diabła. Luter używa wręcz określenia "choroba demoniczna" (morbus demonicus). W panujących wówczas teoriach (nawet naukowych) spotykać możemy "dowodzenie" wpływu księżyca lub konstelacji gwiezdnych na powstawanie choroby, czy inicjowanie jej ataków (stąd wywodzi się nazwa "choroba lunatyczna" lub "astralna"). Kolejną absurdalną teorią była dowodząca, że powstanie choroby może wywołać abstynencja płciowa, czy też - odwrotnie - samogwałt bądź nieumiarkowanie seksualne. Teorie te rodziły następnie "antidotum" , które ponoć ją leczyło w postaci zamążpójścia , czy wręcz kastrację w drugim przypadku. Teorie te znajdujemy w publikacjach jeszcze w XIX w. Powiedzmy sobie jednak , że były one efektem niskiej wiedzy i świadomości medycznej .
Niestety trzeba się przyznać do faktu, że teorie te w niektórych rejonach świata w dalszym ciągu są propagowane. Przeprowadzane w latach 60-70 -tych badania w niektórych krajach Afryki i Azji wykazały, że społeczność ta nadal uważa padaczkę za chorobę wywoływaną przez złe duchy, złośliwe gnomy, zakradające się do mózgu chorego. Również rozpowszechniona jest teoria o dziedziczności i nieuleczalności a nawet zakaźności padaczki. W efekcie prezentowanych teorii chorzy są izolowani od otoczenia jak trędowaci. ,wyganiani z domów, nie mogą używać wspólnych naczyń ,itp. Nierzadko są "leczeni" przez czarowników np. przypalaniem stóp ognisku (O. Dada, 1968).* Przesądy te i fałszywe mniemania spotyka się jeszcze dziś w krajach europejskich tak np. jak dowodzą badania ankietowe przeprowadzane w późnych latach sześćdziesiątych naszego stulecia 37% ankietowanych mieszkańców RFN i 15% w Brytanii nie zgadzało się, aby ich dzieci bawiły się z dzieckiem chorym na padaczkę, a 27% i 6% uważało padaczkę za rodzaj choroby psychicznej.